در 20 فروردین 1364 شیخ عباسعلی اسلامی، از فعالان سیاسی و فرهنگی دورۀ پهلوی و موسس جامعه تعلیمات اسلامی درگذشت. به این مناسبت نگاهی به زندگی او و نقشش در انتشار اعلامیه وعاظ تهران در اعتراض به لایحۀ انجمن­های ایالتی داشته‌ایم.

حسین علاء دو بار در دو برهه حساس سیاسی کشور سمت نخست وزیری را بر عهده گرفت: نخست در سال 1329 ه.ش که بسیاری از تحلیلگران، از دولت او به «کابینه محلل» یاد کرده‌اند و بار دوم در 1334 ه.ش پس از برکناری سپهبد فضل الله زاهدی که این بار تا آستانه قتل به دست فدائیان اسلام پیش رفت. معرفی کابینه، معرفی برنامه، صحبت های مخالف و موافق دولت در مجلس وقت شورای ملی از نکات قابل توجه می باشد.

در 17 فروردین 1361 صادق قطب‌­زاده، عضو شورای انقلاب، سرپرست رادیو و تلویزیون (بهمن 1357-آذر 1358) و وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی (آذر 1358-شهریور 1359) به اتهام طرح کودتا بازداشت و در 24 شهریور ماه اعدام شد. در سال­روز بازداشت او نقش حزب توده در کودتای یاد شده را بررسی کرده‌­ایم.  

در میانه جنگ تحمیلی، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی، سخنگوی شورای عالی دفاع و رئیس مجلس پیشنهادی را در خطبه‌های نماز جمعه ۱۰ خرداد ۱۳۶۴ مطرح کرد که مورد مشورت و موافقت سران نظام قرار گرفته بود: «من با جناب ریاست‌جمهوری و نخست‌وزیر هم در این قضیه مشورت کردم، آن‌ها هم موافقند که ما برای اینکه هم خودمان را بشناسیم، هم مردممان را بشناسیم، هم دیگران ما را بشناسند، اعلام می‌کنیم آن‌هایی که در سراسر این کشور، زیر این آسمان موافقند که جنگ تا پیروزی و رفع فتنه ادامه پیدا کند، در مراسم ۱۵ خرداد یا روز قدس، یا هر روزی اعلام گردید شرکت کنند و نظرات خودشان را با پلاکاردهایی که با خودشان می‌آورند به دنیا اعلام بکنند.»

فضل الله زاهدی در جریان کودتای 28 مرداد 1332 و سقوط دولت مصدق، به عنوان نخست وزیر برگزیده شد و پس از بازگشت شاه در ۳۱ مرداد ۱۳۳۲، وزيران انتخابی خود را در كاخ سعدآباد به شاه معرفى كرد و در چهارم شهريور، به فرمان شاه، از درجه سرلشكرى به سپهبدى ارتقا يافت و تا 16 فروردین 1334 همچنان به کار خود به عنوان نخست وزیر ادامه داد. زاهدی به دستور شاه از قدرت کنار رفت و در 16 فروردین 1334، یعنی یک روز پس از استعفا، ایران را ترک و با سمت تشريفاتى «رياست نمايندگى دائم ايران در دفتر اروپايى سازمان ملل» رهسپار اروپا گردید و جز برای شرکت در مراسم ازدواج پسرش اردشیر و شهناز دختر محمدرضا پهلوی به ایران بازنگشت. وی 11 شهریور 1342 در ژنو درگذشت و طبق وصیت وی، جنازه اش به تهران بازگشت و در امامزاده عبدالله شهرری به خاک سپرده شد.

با ورود آیت‌الله مفتح به مسجد قبا، عملاً گرایش و نگاه سیاسی ضدرژیم، تبدیل به بخشی اساسی از فعالیتهای این مسجد شد و به‌تدریج فعالیتهای علمی، فرهنگی و مبارزاتی در این مسجد ادامه یافت. نیروهای مبارز در این مکان گرد هم می‌آمدند تا هم از نظر معنوی و علمی، مقدمات رشد خود را فراهم آورند و هم برنامه‌های مبارزاتی‌شان را قوت بخشند. به این ترتیب، مسجد قبا تبدیل به یکی از مراکز اصلی انقلاب اسلامی در تهران شد.

اللهیار صالح، سیاستمدار دورۀ پهلوی، از رهبران حزب ایران و جبهه ملی ایران در 12 فروردین 1360ش درگذشت. به این مناسبت نگاهی به کارنامه او، بویژه فعالیتهایش در سالهای پایانی حکومت پهلوی و همزمان با فضای باز سیاسی داشته­‌ایم.

در دوران اسلامی، گاه شماری هجری قمری، تقویم رایج ایران بود. این تقویم به علت سیار بودن ماه های قمری نسبت به فصل های سال برای وصول مالیات و برای استفاده در کارهای دولتی مناسب نبود، به همین جهت، از گاهشماری های شمسی مثل گاهشماری خراجی و جلالی نیز استفاده می شد. بعد از انقلاب مشروطه و مدرن تر شدن امور مملکت، نیاز به یک تقویم ثابت بیش از پیش احساس شد. پس از گشایش مجلس دوم شورای ملی، در تاریخ 10 ربیع الثانی 1328 ه.ق، راپورت كمیسیون مبتكرات در خصوص طرح عبدالحسین خان شیبانی راجع به تغییر تاریخ از قمرى به شمسى قرائت شد. سرانجام پس از جدل های بسیار مابین نمایندگان در تاریخ 11 فروردین 1304، ماه های تاریخ ایران، به صورت رسمی به شمسی تبدیل شد. 

نوروز سال ۱۳۶۱ و ماه‌های قبل از آن در سال ۱۳۶۰ روزهایی بود که جبهه‌های نبرد برای ایران در شرایطی عالی به سر می‌بردند؛ نیروهای ایرانی روی دور پیروزی بودند؛ مهر ماه ۱۳۶۰ با عملیات ثامن‌الائمه حصر آبادان را شکستند؛ آذر ماه ۱۳۶۰ هم با عملیات طریق‌القدس توانستند بیش از ۶۵۰ کیلومتر مربع از سرزمین‌های اشغالی از جمله شهر بستان را آزاد کنند. فرماندهان نظامی و سیاسی جنگ برای هت‌تریک پیروزی‌ها نوروز ۱۳۶۱ را مناسب دیدند؛ عملیاتی به نام «فتح المبین» هدف از انجام این عملیات آزادسازی اراضی اشغال شده ایران توسط عراق بود که نیروهای ایرانی در این عملیات آزادی سرزمین‌های شمال خوزستان و غرب کرخه را در نظر داشتند. این سومین عملیات گسترده ایرانیان بود تا خاک خود را از لوث وجود دشمن عراقی پاک کنند. این عملیات ایمن‌سازی شوش، دزفول و اندیمشک برابر حملات آتی دشمنان را هم در نظر گرفته بود.

سازمان از قبل خود نقشۀ شروع جنگ را کشیده­ بود و فقط هاشم عباسی بر اثر تندروی­‌های خود زمان آن را جلوتر انداخت. شعله­‌های نبرد و درگیری در گنبد روز به‌­روز بیشتر و بیشتر می­‌شد. به طوری که مردم خواهان راه­ حلی اساسی از جانب حکومت بودند. تمامی اقشار مختلف مردم گنبد خواهان نشان دادن جدایی خود از سازمان چریک‌­های فدایی خلق شاخۀ گنبد بودند.