پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ تهاجم همهجانبه ارتش عراق به ایران و آغاز جنگ در 31 شهریور ماه 1359، زمینه همکاری تسلیحاتی عراق و فرانسه را بیش از پیش گسترش داد. فرانسه از ترس قدرت جمهوری اسلامی ایران سعی کرد به تجهیز رژیم بعثی بپردازد تا از قدرت و نفوذ ایران بکاهد.
نخست وزیر فرانسه در 7 مهرماه سال 1359 در واکنس به حمله عراق اظهار داشت: عراق کاری نمیکند جز باز پسگیری خاک خود. او با رد میانجگری میان رژیم بعث و دولت جمهوری اسلامی ایران میگوید: فروش سلاح در چارچوب همکاری میان فرانسه و عراق صورت میگیرد و عراق برای به دست آورده سرزمینهایش طیق معاهده 1975 که ایران را تصرف کرده میجنگد.
متعاقب این اعلام همکاری فرانسه، صدام در دومین اجلاس عادی مجلس ملی عراق در تاریخ 13 آبان 1358 اظهار داشت: دوستانی در جهان داریم که میتوانیم از آنها اسلحه و قطعات یدکی بخریم. بلافاصله بعد از این اظهارات، طارق عزیر، معاون وزیرخارجه عراق، عازم فرانسه شد و در دیدار با رئیس جمهور این کشور، نیاز عراق را به جنگندههای بمبافکن و سایر تجهیزات نظامی برای مقابله با ایرن یادآوری کرد. در طول سه ماه اول جنگ، طارق عزیز دوبار به پاریس رفت و در جریان سفر دوم در14 آبانماه 1359، در مورد تحویل 60 فروند جنگنده بمب افکن میراژ 1f- که به تعویق افتاده بود با رییس جمهور فرانسه مذاکره کرد.
بعد از این دیدارها، دولت فرانسه اعلام کرد که ارسال تسلیحات سفارش داده شده از جمله بخشی از معامله تسلیحاتی 1/6 میلیارد دلاری عراق با فرانسه شامل 60 فروند جنگنده میراژ، رادار، موشکهای هوا به هوا و هوا به زمین، تسلیحات ضد تانک را ادامه خواهد داد.
همچنین در مردادماه 60 «کلودشسون» وزیر امور خارجه فرانسه میگوید: عراق هواپیماهای میراژ را که دوسال گذشته سفارش داده بود دریافت خواهد کرد.
به دنبال آغاز پیشرویهای ایران و انجام چندین عملیات موفق از جمله عملیاتهای ثامنالائمه، طریقالقدس، فتحالمبین و بیتالمقدس موجی از ترس در بین کشورهای غربی و به خصوص فرانسه ایجاد شد بنابر این، فرانسوا میتران رئیس جمهور فرانسه در سال 1982 در دیدار رسمی خود از مصر، اعلام میکند: ما مایل نیستیم عراق در این جنگ مغلوب گردد.
همچنین کلود شسون، وزیر خارجه فرانسه در فوریه 1983 طی اظهاراتی اعلام کرد: انقلاب خمینی در ایران بسیار خطرناک و نگران کننده است. بدین خاطر فرانسه از عراق در برابر ایران حمایت میکند.
مقامات فرانسه که در اوایل جنگ با رد میانجگری به حمایت از عراق پرداختند در مقطع پایانی جنگ و پیروزیهای پی در پی ایران در این مقطع، تلاش میکنند تا برای پایان دادن به جنگ چارهاندیشی کنند. از اینرو با هماهنگی شورای سازمان ملل سعی در صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران برای پایان جنگ را دارند. در این راستا رایزنیهای زیادی در سازمان ملل انجام شد و به درخواست دبیر کل، جلسه شورای امنیت در 29 تیر 1366 تشکیل شد. در این جلسه ژان برنارد ریمون، وزیر خارجه فرانسه به عنوان رئیس جلسه طی سخنانی اظهار داشت: اکنون زمان آن رسیده که به صورت آمرانه خواسته شود مخاصمه پایان گیرد.
کلودشسون وزیر خارجه اسبق فرانسه در زمان میتران در یک مصاحبه تلویزیونی در انگلیس گفت: اعضای شورای امنیت در یک تصمیم اعلام نشده در زمینه حمایت از عراق در برابر جمهوری اسلامی به توافق رسیده بودند.
با توجه به مخالفت ایران با قطعنامه 598 سازمان ملل و نگرانی عراق و متحدانش از پیشروی ایران در جنگ تحمیلی، ماکمیلی کابانا، وزیر اطلاعات وقت فرانسه، در دیدار با صدام حسین و اعلام پیام شفاهی ژاک شیراک نخست وزیر فرانسه گفت: فرانسه، کوششهای خود را برای اجرای قطعنامه 598 شورای امنیت جهت پایان دادن به جنگ دو چندان خواهد کرد.
بعد از جنگ تحمیلی نیز اعترافات مقامات فرانسه پرده از نیت آنها از حمایت از عراق برداشت.
«پاتریکا دووجیان» نماینده مجلس فرانسه در 19 شهریور 1369 اعتراف میکند: پاریس در مقابل تسلیحات مدرنی که در اختیار بغداد قرار داده بیش از بیست و پنج میلیارد از این کشور طلبکار است. این نماینده مجلس فرانسه اعلام کرد: سیاست فرانسه از پانزده سال پیش به عراق این امکان را داده است تا به قویترین ارتش تبدیل شود.
فرانسوا میتران رئیس جمهور فرانسه نیز در کنفرانس مطبوعاتی در سال 69 در مورد تجهیز رژیم بعث در مقابل ایران میگوید: این کمکها در سالهایی به عراق اعطا گردید که حکومت اسلامی ایران سیاستهای تهاجمی در پیش گرفته بود و عراق و جهان عرب توانایی آن را نداشتند که در برابر این فشار ایستادگی کنند. همچنین میتران میگوید: دولت فرانسه از کمکهایی که در ایام جنگ هشت ساله ایران و عراق به دولت بغداد اعطا کرده متأسف نیست.
.