پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ رضاخان و محمدرضا پهلوی به خاطر ظلم و ستم‌های فراوان به مردم ایران، فاقد هرگونه محبوبیتی بودند به طوری که گاه در سفر به شهرها و استان‌های کشور با عدم استقبال مردمی مواجه می‌شدند و حتی گاهی سفر آنها به دلیل اعتراضات مردم لغو می‌شد. یک نمونه از این موارد که در تاریخ به ثبت رسیده، مربوط به سال 1342 است؛ جایی که بعد از جنایت رژیم شاه در فیضیه قم و طالبیه تبریز، مردم مشهد با اعتراضات وسیع خود، مانع از سفر محمدرضا پهلوی به مشهد شدند.
آیت‌الله شهید مویدی در کتاب خاطرا ت خود که با عنوان «مهاجر الی الله» توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، در این رابطه می‌گوید: از همه جا، علما مرتب برای امام پیام تسلیت می‌فرستادند. ایشان هم در جواب تمام آنها اعلامیه کوبنده‌ای صادر کردند که به اعلامیه "شاه‌دوستی یعنی غارتگری" معروف شد. امام در آن اشاره کردند که مأمورین با دادن شعار "جاوید شاه" به فیضیه حمله کردند و با گفتن "جاوید شاه" طلبه‌ها را زدند و به حقوق مردم تجاوز کردند و هتک حرمت اسلام را نمودند و با نام شاه دوستی قرآن‌ها را پاره کردند و آتش زدند. بعد آنطور که یادم هست فرموده بودند شاه دوستی یعنی غارتگری، شاه دوستی یعنی حمله کردن به مرکز علم و دانش، شاه دوستی یعنی حمله کردن به طلاب بی پناه. بعد هم فرمودند امروز سکوت کردن با مبانی اسلام مخالف است و تقيه حرام است.
وقتی این اعلامیه پخش شد. بازتاب خیلی خوبی در میان مردم پیدا کرد. بازار قم و تهران تعطیل شد. همین طور اقامه نماز جماعت در مساجد تعطیل شد و عده‌ای اعتصاب کردند. در همان زمان بنا بود شاه به مشهد برود و داشتند مقدمات استقبال از او را فراهم می‌کردند. مردم تظاهرات کردند و طاق نصرت‌هایی را که برای آمدن شاه درست کرده بودند خراب کردند و از بین بردند؛ برای همین اعلام کردند به خاطر بدی آب و هوا آمدن شاه به تعویق افتاده است.
