پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ محسن رفیق دوست که با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی در شاخه نظامی هیئت‌های موتلفه اسلامی به مبارزه علیه رژیم پهلوی متمرکز شده بود، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و همزمان با دوران ریاست جمهوری بنی‌صدر، مسئول تدارکات سپاه شد؛ از این رو خاطرات جالبی از آن روزها دارد. وی در بخشی از کتاب خاطراتش که توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شده است با افشای یک نمونه‌ای از خیانت‌های بنی‌صدر می‌گوید:
یکی از اقدامات ما، گماشتن تنی چند از افرادی خودی در دفتر بنی‌صدر بود تا اخبار آن دفتر را برای ما بیاورند. آن افراد را از طریق سرهنگ حاتمی در آن دفتر گماشتیم. او بعد از چند وقت خوشحال آمد و 10-15 ورق کاغذ برای ما آورد که این کاغذها نتیجه‌ی مذاکرات یک عده‌ای بود که غیر از نویسنده بقیه اسم‌هایشان بود: بنی‌صدر و فتح‌الله بنی‌صدر (برادر ابوالحسن بنی‌صدر) و سودابه سدیفی، غضنفرپور، سلامتیان و جعفری. موضوع جلسه آن بود که چگونه قداست امام را نزد مردم بشکنیم؟
بعد بحث کرده بودند که الآن نمی‌توانیم به حریم امام نزدیک بشویم باید سیستم را جور دیگر کنیم. اول از آقایان بهشتی، خامنه‌ای و هاشمی شروع کنیم، بعد روی آقای منتظری متمرکز شویم، سپس روی خود امام تمرکز کنیم. راهش هم این است که در روزنامه‌ی انقلاب اسلامی یک ستونی در صفحه‌ی آخر باز کنیم و به اصطلاح انتقاد مردم از مسئولین را در آنجا مطرح کنیم. در آن جلسه تصمیم گرفته بودند که خودشان هم نامه بنویسند و آرم آرام، شیب انتقادات را متوجه امام کنند.
موقعی که این صورت جلسه‌ی دفتر بنی‌صدر به دست ما رسید، روزنامه‌ی انقلاب اسلامی این سیاست را شروع کرده و چند ستون هم چاب شده بود. من و محسن رضایی چند شماره از آن روزنامه‌ها را کپی کرده، خدمت امام به جماران بردیم. وقتی امام آن مستندات را تحويل گرفتند یک دفعه ديديم امام عينکشان را عوض کردند و همه‌ی این ۱۵ صفحه را خواندند اما تا کردند گذاشتند زیر پتو و گفتند: «بروید از او اطاعت بکنید!»
تا اینکه چهار ماه قبل از برکناری بنی‌صدر من یک روز خدمت امام رفته بودم. آخر ملاقات گفتم آقا من یک سؤال دارم. امام قبول کردند و من گفتم: «شما آقای بهشتی، خامنه‌ای و هاشمی را خوب می‌شناسید. اینکه در مقابل این حمله و ظلمی که بنی‌صدر به اینها می‌کند شما چطوری از آقای بنی‌صدر حمایت می‌کنید؟» امام نگذاشتند جمله‌ام تمام بشود. با عصبانیت فرمودند: «من از بنی‌صدر حمایت نمی‌کنم. من از بنی‌صدر حمایت نمی‌کنم. برای من بنی‌صدر مهم نیست، برای من آن 11 میلیون انسانی مهم‌اند که به بنی‌صدر رای دادند و باید مردم رای‌شان را پس بگیرند. هرچه به او دادند از او بگیرند...»
این را دو ماه بعد در سخنرانی‌شان گفتند و دو سه ماه بعد هم بنی‌صدر با رای مجلس شورای اسلامی عزل شد.
