پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روز 25 بهمن‌ماه 1367، امام خمینی با صدور حکمی تاریخی، سلمان رشدی، نویسنده کتاب موهن «آیات شیطانی» را مرتد و مهدورالدم اعلام کردند. این حکم واکنش‌های بسیاری را برانگیخت و گروهی نیز با آن مخالفت کردند.
براساس بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، یکی از افرادی که با صدور این حکم مخالفت کرد، رضا پهلوی بود. وی با صدور بیانیه‌ای، به این بهانه که این حکم «ضربه وحشتناکی بر ارزش‌های والای اسلام وارد کرده است» مخالفت خود را با حکم امام خمینی اعلام نمود.
ابوالحسن بنی‌صدر رئیس‌جمهور معزول و فراری نیز مخالفت خود را با صدور این حکم اعلام کرد. وی در مقایسه‌ای غیرعقلانی گفت: «خود پیغمبر از ایشان [امام خمینی] عاقل‌تر بود، برای اینکه در قرآن یک کلمه از این دستورات نفرموده‌اند.» بنی‌صدر صدور این حکم از سوی امام خمینی را ناشی از «تعصب‌های خشک» خواند.
مهدی بازرگان نیز با صدور حکم ارتداد سلمان رشدی مخالفت کرد. بازرگان فتوای امام را غیر فقهی دانست. او پا را از بحث مصالح سیاسی نیز فراتر گذاشت و اصل حکم قتل مرتد را انکار کرد. این درحالی بود که جدا از بحث ارتداد، واجب بودن قتل اهانت کننده در کتب فقهی کاملا مشخص شده است.
سازمان مجاهدین خلق هم از دیگر گروهی بودند که مخالفت خود را با حکم ارتداد سلمان رشدی اعلام کردند. نماینده سازمان منافقین به یونایتدپرس گفته بود: «این فرمان، حمایت بی‌پرده از تروریسم است.» این درحالی است که سازمان مجاهدین خلق در دهه 60 با طراحی و اجرای ترورهایی، جان بسیاری از مردم بی‌گناه را گرفته بود.
