مرکز اسناد انقلاب اسلامی

در كشور ایران، حقوق سیاسی ـ‌ اجتماعی زنان در جریان نهضت مشروطه و پس از آن مورد توجه قرار گرفت و در دوران پهلوی اول و دوم در سطح گسترده‌ای وارد مباحثات سیاسی، حقوقی و اجتماعی گردید. آن‌ چه در فاصله‌ی بین دو انقلاب (انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی)‌ درباره‌ی حقوق زن ایرانی اتفاق افتاد، خالی از مناقشه نبود. وجوه فرهنگ و ارزش‌های اسلامی، ملی و بومی از سویی و طرح دیدگاه‌های فمینیستی و متعارض طرف‌دار تساوی حقوق زن و مرد و رهایی زنان از سوی دیگر، عرصه‌ای برای بروز دیدگاه‌های مختلف و متعارض فراهم كرد. پس از وقوع انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی، حقوق زنان در چارچوب ارزش‌های دینی و انقلابی طرح شد و متون قانونی بویژه قانون اساسی در همین چارچوب،‌ حقوقی برای زنان شناسایی و تضمین نمود. نگرش كلی بویژه نگرش دولت‌مردان نسبت به وضعیت سیاسی اجتماعی زنان، حقوق سیاسی آنان شامل: حضور زنان در انتخابات و مدیریت سیاسی، حقوق اجتماعی آنان شامل: اشتغال، تأمین اجتماعی، بهداشت و درمان، حقوق فرهنگی شامل: آموزش رسمی و غیررسمی و فعالیت‌های هنری و مطبوعاتی، موضوعاتی هستند كه در دو مقطع قبل و بعد از انقلاب اسلامی تبیین و تحلیل خاص خود را می‌طلبد و مقایسه‌ی این دو موضوعی است كه در این كتاب به آن پرداخته شده است.