در تاریخ ایران به طور سنتی مشاركت زنان درباری به شركت در توطعه ها و
سیاست های مخرب حرمسرای شاهان محدود می شد. ولی از دوران قاجار به بعد
مشاركت زنان در فعالیت های سیاسی زیاد تر شد كه شركت آنان در جنبش تحریم
تنباكو و انقلاب مشروطه نمونه های این تكاپو است. با اجرای سیاست های ضد
دینی همانند حجاب توسط پهلوی اول و سعی در تحمیل مظاهر تمدن غربی به زنان
در دوران محمد رضا شاه زنان جامعه ی اسلامی برای ایفای نقش مثبت به نهضت
امام خمینی پیوستند و بیشتر در بعد تبلیغات كوشیدند. آنان به تدریج در
تمامی مراحل نهضت شركت كردند و در به ثمر رساندن انقلاب و حفظ دستاوردهای
آن از پا ننشستند.