جامعه روحانیت مبارز تهران كه از آغاز نهضت امام خمینی در قالب یاران و
شاگردان امام در عرصه‌های مختلف فعالیت داشتند، در سال 1356 رسما شكل گرفت.
اقدامات تحسین برانگیز این تشكل در سال‌های 1356 و 1357 منجر به وحدت و
یكپارچگی ملت ایران تحت رهبری امام خمینی شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و
مشكلات عدیده‌ی دوران گذار، جامعه روحانیت مبارز تهران نقش بسیار مهمی در
تحولات ایفا كرد و برخی از اعضای برجسته خود را همانند استاد مرتضی مطهری،
آیت‌الله دكتر بهشتی، دكتر محمدجواد باهنر و دكتر مفتح تقدیم انقلاب نمود.
در عین حال، تحولات و مقتضیات نظام جمهوری اسلامی ایران موجب ظهور
دیدگاه‌های مختلف در عرصه‌ی مدیرتی اجرایی كشور شد و جامعه‌ای روحانیت
مبارز نیز از این اختلاف سلیقه‌ها مصون نماند كه در نهایت به انشعاب آن
منتهی شد.
