مرکز اسناد انقلاب اسلامی

رفتیم سراوان که آنجا از مرز عبور کنیم و به پاکستان برویم. آنجا اول رفتیم دیدن آیت‌الله خامنه‌ای، چون قبل از این هم یک دور رفته بودیم، دوباره رفتیم ایرانشهر به دیدن ایشان، از آنجا آمدیم سراوان که به مرز برویم. رفتیم خدمت ایشان گفتیم داستان این است، گفت خیلی خوب است، خیلی کار خوبی است، یک پولی هم ایشان به ما دادند و گفتند این پول هم همراه شما باشد و بروید.

به جایی رسید که طرح [کودتا] حاضر شد. حاضر شدن طرح همان و شورش نیروی هوایی همان. یعنی قبل از این‌که این طرح زمینه‌ای پیدا کند که دیگر بنشینیم با آقای نخست‌وزیر راجع به اجرای طرح و … شورش نیروی هوایی شد. شورش نیروی هوایی را یک دو روز اول ربیعی به سادگی گرفت، بعد توسعه که پیدا کرد در دفتر نخست‌وزیر جلسه تشکیل شد. این‌جا معلوم شد که مسئله بزرگ‌تر از آن است... تمام بالای پشت‌بام‌ها همه مسلح ریختند.

یکی از تفریح‌های ما این بود که ساعتی دور هم می‌نشستیم و بنا می‌گذاشتیم که هرکس یکی دو شعر با صدا بخواند. برای بعضی از دوستان، خواندنِ با صدا  سخت بود، ولی با اصرار همه را وادار می‌کردیم و زمینه جالبی بود. در نظر بگیرید که آواز خواندن آقایان طالقانی و منتظری چه صحنه دلپذیری می‌سازد!

اسدالله بادامچیان از مبارزان نهضت اسلامی و یکی از شاهدان عینی ماجرای فیضیه در فروردین 1342 طی گفتگویی با پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی به مشاهدات خود در آن روز اشاره کرده است.

حجت‌الاسلام محسن دعاگو دبیر وقت شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما که بعدها به شورای نظارت تبدیل شد، از تولیدات فاخر آن سازمان در دهه 60 و 70 با وجود کم بودن بودجه می گوید.

سید مهدی طالقانی فرزند آیت‌الله سید محمود طالقانی و از مبارزان سیاسی علیه رژیم پهلوی در 1 بهمن 1402 دار فانی را وداع گفت. وی در دوران حیات خود خاطرات و یا مانده‌های خویش را در گنجینه تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی به ثبت و ضبط رسانده است که در یکی از خاطرات خود به رابطه آیت الله طالقانی و سازمان مجاهدین خلق اشاره می کند.

تا صحبت پدرم تمام شد یک مرتبه آقا بلند شد و آمد مرا بوسید، رو کرد به پدرم و فرمود: نه تنها جایز بلکه واجب است که ایشان طب بخواند.

یادداشت‌های روزانه علم در 26 دی ماه 1355 - که در آن روزها دوره بیماری را سپری می‌کرد- سراسر هشدار و انذار به شاه بود. علم در آن نامه که دو سال پیش از فرار محمدرضا پهلوی برای او فرستاده بود به علل نارضایتی عمومی از جمله بی‌برقی، خرابی تلفن، نبود خواربار، بی‌اعتنایی به درخواست‌های مردم، مقررات خلق‌الساعه و گرانی نرخ‌ها اشاره می کند.

اولین بمب دو روز پس از پیروزی انقلاب، در 24 بهمن 57 در كوی مصدق اهواز منفجر و فصل جدیدی از اقدامات خصمانه علیه امت اسلامی آغاز شد. طی دو سال اول بیش از 120 مورد انفجار در تأسیسات نفتی، راه‌آهن، ادارات و سازمان‌های دولتی و مراكز پررفت‌و‌آمد عمومی در شهرهای جنوب و متجاوز از 10 مورد انفجار در تهران روی‌داد. با شروع جنگ تحمیلی به دلیل تمركز نیروها در جبهه‌های جنوب، از حجم بمب‌گذاری در این مناطق كاسته شده و انفجارها در مركز افزایش یافت، فقط در سال 1360، چهل و هشت مورد بمب‌گذاری در تهران انجام شد. از شهریور 1364 تا شهریور 1365، وزارت اطلاعات 30 مورد بمب‌گذاری را كشف كرده است كه در 25 مورد آن عوامل بمب‌گذار همراه با مواد انفجاری دستگیر شده‌اند. مواد منفجره‌ی كشف شده بیش از 960 پوند بود.

علی خرم دیپلمات اسبق وازرت امور خارجه در خاطرات خود که در گنجینه تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی ثبت و ضبط شده است با تشریح ماهیت منافع ملی هر کشور به این سوال پاسخ می‌دهد که آیا به روسیه می‌توان اعتماد کرد؟