پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ گروهک فرقان از جمله گروه‌های تروریستی بود که در دهه اول انقلاب اسلامی با مشی التقاطی به ضدیت با اندیشه اسلام ناب محمدی(ص) پرداخت و در این مسیر دست به اسلحه برد و سلسله ترورهایی را در کشور شروع کرد. فرقان، به رهبری طلبه جوانی به نام اکبر گودرزی طی نخستین دهه انقلاب اسلامی شخصیت‌هایی چون شهید مطهری، شهید مفتح، شهید قرنی، شهید عراقی و آیت‌الله قاضی طباطبایی را به شهادت رساند. این درحالی بود که ترور برخی دیگر از شخصیت‌های نظام از جمله آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله موسوی اردبیلی و حجت‌الاسلام هلاشمی رفسنجانی نیز توسط این گروه سازمان‌دهی شد اما در مرحله عمل ناکام ماند.
آمریکا در پشت پرده وقایع تروریستی
براساساسناد و شواهد موجود، گروهک فرقان با امریکا و سازمان سیا مرتبط بود تا جایی که آمریکایی‌ها از کشف هویت فرقان واهمه داشتند. جاسوسان امریکایی در گزارش‌های خود دائما به این موضوع که پس از ترورهایی که توسط گروهک فرقان در ایران انجام می‌شود، سوءظن‌ها نسبت به امریکا بیشتر شده است اشاره می‌کردند. در 13 اردیبهشت 1358، تنها یک روز بعد از ترور شهید مطهری و معرفی فرقان به عنوان عامل این ترور، سفارت امریکا از افزایش سوءظن‌ها نسبت به امریکا گزارش می‌دهد. استمپل، در این گزارش می‌نویسد: «به نظر می‌رسد که سوءظن‌ها علیه آمریکا در حال افزایش باشد.» اندکی بعد، در 7 خرداد، دادگاه انقلاب اسلامی تهران شواهدی مبنی بر ارتباط گروهک فرقان و ریچارد هلمز، رئیس پیشین سازمان سیا، ارائه داد.
اهداف فرقانی‌ها چه بود؟
فرقان قصد داشت با انجام ترور در مقطع استقرار نظام جمهوری اسلامی، ایجاد رعب و وحشت و القای فضای ناامنی در محیط نظام جدید اسلامی، صدمه زدن به پشتوانه فکری نظام اسلامی با ترور شخصیت‌های متفکری چون مطهری و مفتح، ترغیب و تحریک سایر گروه‌های مخالف به اقدامات براندازانه و رادیکال علیه جمهوری اسلامی ایران، القای ناکارآمدی حاکمیت جدید در برقراری امنیت عمومی در جامعه و ... را دنبال کند. در واقع گروه فرقان اولین گروه تروریستی در جمهوری اسلامی بود که به صورت ساماندهی شده، اقدام به ترور افراد کرد.
پیادمدهای عملیات تروریستی در نخستین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب
بعد از بروز اولین عملیات تروریستی توسط فرقان، اوضاع برای نظام تازه تاسیس بسیار سخت شده بود؛ به گفته محسن رضایی: «همچنان نگران حادثه بودیم و نمی‌دانستیم چه کار باید بکنیم. یکی دو ماه از انقلاب نگذشته بود که این حوادث اتفاق افتاد. دولت موقت هم انسجام لازم را نداشت و نهادهای امنیتی هم در کشور شکل نگرفته بود.»
رضایی شرایط آن روزها را اینگونه توصیف می‌کند: «در حقیقت، گروه فرقان تعداد زیادی از افراد را نشانه گرفته بودند که شهید کنند و اگر فرصت پیدا می‌کردند، احتمالا ده تا پانزده نفر دیگر از سران نظام را شهید می‌کردند. ما با چنین جریانی مواجه بودیم.» او ادامه می‌دهد: «ما با جریان ناشناخته‌ای مواجه بودیم که با اتکا به آیات قرآن و شعارهای اعتقادی و ظاهر اسلامی نزدیک‌ترین افراد به حضرت امام را مورد هدف قرار داده بود و در این شرایط هنوز واحد اطلاعات سپاه راه نیفتاده بود... ما سه هفته بعد از اولین ترورها، اطلاعات سپاه را راه‌اندازی کردیم؛ یعنی عملیات فرقان زودتر از راه‌اندازی اطلاعات شروع شده بود...»
برخورد با فرقان
با اولین بروز جدی گروه فرقان وترور شهید قرنی، نهادهای امنیتی تازه تاسیس جمهوری اسلامی، گروه‌هایی برای تحقیق و بررسی تشکیل دادند. با ترور استاد شهید مطهری، حساسیت‌ها برای شناسایی و دستگیری گروه فرقان افزایش یافت. بلافاصله پس از این ترور، آیت‌الله مهدوی کنی رئیس کمیته‌های انقلاب اسلامی دستور تشکیل کمیته‌ای برای شناسایی عوامل ترور را داد. سه روز بعد نیز امام، به پیگیری امور پرونده اعضای فرقان تاکید کردند.
عملیات شناسایی و تعقیب و گریز و مراقبت به سرعت کلید خورد و اطلاعات سپاه، کلاه سبزهای ارتش به فرماندهی شهید صیاد شیرازی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، کمیته‌های انقلاب و گروه‌ها و افراد مرتبط با روحانیت، کار خود را شروع کردند تا اینکه بالاخره در 18 دی 1358، در یک شب 15 خانه تیمی از فرقان کشف و شناسایی شد که خانه‌ای که اکبر گودرزی، سردسته فرقان در آن مخفی بود جزو آن‌ها بود. دستگیرشدگان به اوین منتقل شدند و سریعا کار بازجویی آغاز شد. به گفته محسن رضایی، اکبر گودرزی در 48 ساعت اول اعتراف کرد و اطلاعات زیادی داد. سپس در 4 بهمن 1358، محاکمه اعضای فرقان شروع شد.
چندی بعد، با اعدام اکبر گودرزی، سردسته فرقان در سوم خرداد 1359 طولی نکشید که گروهک فرقان متلاشی شد و چیزی از آن باقی نماند. همانطور که در بیانیه دادستانی کل انقلاب اسلامی آمده بود: «...گروه فرقان در طلوع آزادی و رهایی هم‌میهنان از دوران اختناق و خفقان رژیم فاسد گذشته، به دستور اربابان سرسپرده‌اش، تلاش پیگیری را برای ایجاد محیط رعب و وحشت آغاز و در این راه، ناجوانمردانه دستش را به خون دانشمندان و عزیزانی آغشته کرد که البته این مسئله کوچک‌ترین خللی در اراده ملت به وجود نخواهد آورد.»
