از كارهای اساسی دكتر مصطفی چمران، ایجاد هماهنگی بین نیروهای سپاه و ارتش و نیروهای مردمی بود كه دوشادوش همه درعملیات ها دلاورانه می جنگیدند.
دكتر مصطفی چمران در تاریخ 30 خرداد 1360، یك روز قبل از شهادت خود در اهواز و در جلسه شورای عالی دفاع برای آخرین بار شركت كرد و پس از آنكه خبر شهادت فرمانده نیروها ی دهلاویه، ایرج رستمی را در سحرگاه 31 خرداد دریافت كرد به سرعت فرد دیگری را برای فرماندهی انتخاب وبا خود به دهلاویه برد.
او به سمت سوسنگرد به راه افتاد و در پشت نزدیكترین خاكریز درمقابل نیروهای عراقی قرارگرفت.خمپاره ها چپ و راست در اطراف او به زمین می خوردند ، ناگهان خمپاره ای در نزدیكی او منفجر شد و وی از ناحیه پشت سر مورد اصابت تركش قرار گرفت و به مقام رفیع شهادت نایل آمد
