پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ بیداری
مردم مبارز در معیت روحانیت آگاه روز به روز نفس های رژیم پهلوی را به شماره انداخته
بود. شهرهای مختلف کشور صحنه برگزاری مجالس سخنرانی، اعتراض و تظاهرات بود. مردم و
روحانیت مبارز ورامین نیز در این بین برای همنوایی با سایر اقشار مختلف کشور دست
به برپایی چنین برنامههایی میزدند. در این زمینه در کتاب «انقلاب
اسلامی در ورامین» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره حمله
نیروهای رژیم پهلوی به مردم بیگناه در حسینیه بنیفاطمه این شهر آمده است:
نیروهای
رژیم پهلوی، روز جمعه ۲۶ آبان
ماه ۱۳۵۷،
در حالی که در حسینیه بنیفاطمه ورامین مراسم مذهبی برگزار بود و عدهای از مردم برای
استماع سخنرانی جمع شده بودند، به آن حسینیه حمله کردند و با تیراندازی و پرتاب
گاز اشکآور و ضرب و شتم مردم بیدفاع، مجلس را برهم زدند. آنان بعد از پراکنده
کردن مردم، وسایل نقلیه پارک شده در اطراف حسینیه را به آتش کشیدند و در مسیر خود
اقدام به شکستن شیشههای مغازه و خانههای مردم کردند. عوامل رژیم با این اقدام،
ترس و وحشت زیادی در بین مردم، بویژه زنان و کودکان ایجاد کردند.
آقای
عزیزالله تاجیک اسماعیلی در خصوص حمله نیروهای رژیم به حسینیه بنیفاطمه ورامین،
چنین اظهار میدارد:
«
19 آبان 1357 در حسینیه بنیفاطمه، مراسم سخنرانی برپا شده بود که بعد از اتمام
مراسم سخنرانی، مردم از حسینیه بیرون آمدند و به طرف مسجد صاحبالزمان(عج) ورامین
به راهپیمایی پرداختند. راهپیمایان در طول مسیر شعار میدادند: «حکومت اسلامی،
خواست ملت ایران است»، «حکومت اسلامی ایجاد باید گردد».
تظاهرکنندگان
در مقابل شهربانی توسط مأمورین شهربانی متوقف شدند و پس از مذاکره بزرگان و
گردانندگان راهپیمایی با مأمورین شهربانی، قرار بر این شد که مردم به آرامی به طرف
مسجد صاحبالزمان(عج) راهپیمایی کنند. اینگونه بود که راهپیمایی در آن روز، بدون
هیچگونه درگیری به پایان رسید.
مراسم
راهپیمایی، در جمعه هفته بعد که مصادف با ۲۶ آبان ماه بود، تکرار
شد. قبل از سخنرانی واعظ، دو سخنران به نامهای جواد کنگرلو و عزیزالله تاجیک
اسماعیلی در انتقاد از دولت ازهاری سخنرانی کردند. بعد از اتمام مراسم سخنرانی
مأمورین شهربانی، به خاطر جلوگیری از تکرار ماجرای هفته قبل حسینیه را محاصره
کردند تا به این وسیله شرکتکنندگان در مراسم را به تدریج پراکنده نمایند.
عدهای
از مردم از حسینیه خارج شدند و عدهای دیگر در حسینیه باقی ماندند. آن عده که در
حسینیه باقی مانده بودند، به پشتبام حسینیه رفتند و با مأمورین شهربانی درگیر
شدند. مأمورین شهربانی و نیروهای گارد، به تدریج محاصره حسینیه را کامل کردند و
افراد داخل آنجا را دستگیر و به شهربانی بردند. در شهربانی افراد بازداشت شده را
تا صبح روز بعد مورد آزار و ضرب و شتم قرار دادند؛ به طوری که آنها را در آن شب
سرد، در حوض آب انداختند. عدهای از دستگیرشدگان عبارت بودند از: «محسن فارسی،
محمد معصومشاهی، عباس امینی، حبیبالله تاجیک اسماعیلی، احسانالله تاجیک
اسماعیلی، محمود حسینی، حاج سید احمد سیدی و اکبر کبریایی».
پس
از حمله نیروهای رژیم به حسینیه و ضرب و شتم مردم، در روز شنبه ۲۷ آبان عدهای از
روحانیون منطقه ورامین با صدور اعلامیهای با عنوان «پیام جامعه روحانیت شهرستان
ورامین» این اقدام ددمنشانه را محکوم کردند که متن آن اعلامیه، بدین شرح است:
بسماللهالرحمنالرحيم.
بیانیه جامعه روحانیت شهرستان ورامین و حومه؛ مدتهاست که ملت مسلمان و رنجدیده و
محروم ایران به پیروی از مراجع عالیقدر تقلید، مخصوصا حضرت آیتالله خمینی به
مبارزات مشروع و اسلامی خود ادامه میدهند. حکومت سرنیزه هنوز از واقعه کرمان،
همدان و سایر شهرستانها چند روزی نمیگذرد که به وسیله دستگاه امنیتی که باید
حافظ جان و مال مردم باشد، با برنامه قبلی، ناگهان افرادی را که در حسینیه، روز
جمعه 26 آبان 1357 برای
استماع سخنرانی مذهبی جمع شده بودند و هیچگونه ناآرامی و خشونت هم وجود نداشت،
مورد حمله قرار داده، با تیراندازی و مضروب ساختن مردم بیدفاع و پرتاب گاز اشکآور
در تمام منطقه شهر و حمله بر مغازه و خانه مردم و شکستن شیشه آنها و به آتش کشیدن
وسایل نقلیه در جلو حسینیه و دستگیری عدهای از مردم، حداکثر هراس را فراهم
نمودند. جامعه روحانیت ضمن همبستگی با مراجع تقلید و مردم مسلمان، ایجاد این حادثه
را محکوم نموده و تا برگزاری حکومت قرآن از پای نخواهد نشست. والسلام علیمناتبعالهدی،
محسن طاهری، مرتضی محمودی، خلیل دیانی، عباس جهرودی، فتحالله اسماعیلی، علی
سعیدی، محمدتقی محمدی، سیدعلی توسلی».