پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ 28 مرداد 1357, سینما رکس آبادن به وسیله عمال رژیم پهلوی به آتش کشیده شد. این فاجعه
به نوبه خود توانست چهره واقعی شاه را نمایان کند.
محمد حيدرنيا يکی از شاهدان عينی، حادثه را اينگونه توصيف
میکند: «اصلاً نمیتوانم صحنه را مجسم کنم صدها جسد جزغاله شده، روی هم و در کنار
هم افتاده بودند. کودکانی در آغوش مادرانشان سوخته بودند، بهگونهای که جدا کردن
آنها از يکديگر مشکل بود. بيشتر قربانيان اين حادثه دردناک، زنها و کودکان
خردسال بودند و آتش، آن چنان بلايی برسرشان آورده بود که نمیشد آنها را از روی
چهره شناخت.»
شاهد ديگر، محمد جعفرزاده عنوان میکند که «وقتی حريق شروع شد، به همراه چند تن از دوستانم در پياده روی روبهروی سينما ايستاده بودم. برای ديدن فيلم آمده بوديم، اما چون فيلم شروع شده بود، مشغول صحبت شديم. دقيقاً نمیدانم ساعت چند بود، اما هنوز ده شب نشده بود که يک مرتبه، صدای فرياد کوبيدن به در را شنيديم... وقتی که نگاه کرديم، شعلههای آتش که هنوز زبانه نکشيده بود را ديديم که سينما را در برمیگرفت. عدهای از در ورودی به سرعت بيرون میدويدند. چند نفر که بيرون آمدند، نفهميدم چطور شد که در بسته شد. ما هم سمت سينما دويديم، اما به کسی اجازه نزديک شدن به سينما را نمیدادند. صدای مردم از پشت در به گوش میرسيد، ولی قادر نبوديم کاری انجام دهيم.»
بر اثر این جنایت، صدها نفر بی گناه جان خود را از دست دادند.
منبع: کتاب «خروج ممنوع»؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی.