پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ حجتالاسلام والمسلمین سید احمد خمینی، فرزند امام در 25 اسفند 1373 دار فانی را وداع گفت. حاج احمد آقا که فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی خود را از دوران نهضت اسلامی طراوت بخشیده بود، پس از پیروزی انقلاب نیز در قامت مشاوری امین همواره در کنار امام خمینی بود.
سید احمد خمینی در در 24 اسفند 1324 در قم به دنیا آمد. وی پس از اخذ دیپلم طبیعی از دبیرستان حکیم نظامی قم در اواخر سال 1344 راهی نجف شد و در آنجا فراگیری علوم حوزوی را آغاز نمود و چندی بعد، پس از بازگشت به قم تحصیلات خود را در حوزه علمیه ادامه داد.
فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی حاج احمد خمینی بعد از تبعدی امام رنگ و بوی دیگری گرفت. نخستین گام مبارزاتی سید احمد خمینی بعد از تبعید حضرت امام، احیای بیت امام از طریق برپایی مجالس روضهخوانی بود تا در کنار گسترش معارف دینی توجه به قیام اباعبدالله(ع)، یاد حضرت امام و نهضت ایشان نیز باقی بماند. برگزاری جلسه با مبارزان تبعیدی، تکثیر اعلامیههای امام، انتقال پیامهای امام به انقلابیون و ... بخشی از فعالیتهای حاج احمد در دوران تبعید امام بود.
حجتالاسلام سید محمود دعایی در این باره میگوید: «در جریان مبارزه که احمد آقا وارد شده بود، بعد از این که امام را تبعید کردند و حاجآقا مصطفی را هم تبعید کردند، طبعاً ما نزدیکترین و طبیعیترین وسیلهمان برای ارتباط با امام، احمد آقا بود. دائماً هم کار داشتیم، یا میخواستیم نظر امام را در مسائل بدانیم یا میخواستیم پیغامی به امام بدهیم. البته راههای مختلفی برای این منظور بود. ولی بهتر از همه راهی که خیلی مطمئن عمل میشد، احمد آقا بود.»
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز احمد آقا به منزله مشاور امین حضرت امام در کنار ایشان بود. امام نیز اعتماد ویژهای به احمدآقا داشت. به طوری که درباره ایشان فرمود: «کاری که برخلاف نظر من است انجام نمیدهد و در امور مربوطه، چه در اعلامیهها یا ارشادها بدون مراجعه به من تصرف و دخالتی نمیکند؛ حتی در الفاظ اعلامیهها بدون مراجعه دخالت نمیکند و اگر در امری نظری دارد تذکر میدهد که تذکراتش نیز صادقانه [است] و برخلاف مسیر انقلاب و مصلحت نیست و من اگر تذکراتش را نپذیرفتم تخلف از قول من نمیکند و من نیز اگر حرفش را صحیح دیدم قبول میکنم و امیدوارم حرف صحیح را از همه کس قبول کنم.»
حاج عیسی جفری، خادم امام خمینی از جمله اشخاصی است که به خاطر شناخت دقیقی که از حاج احمد آقا دارد، درباره منش و مشی ایشان اطلاعات خوبی ارائه میدهد. وی در بخشی از خاطرات خود که توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است درباره امانتداری حاج احمد آقا میگوید: «حاج احمد آقا نقشی محوری و بلامنازع در تثبیت انقلاب داشت. او خيلي کوشش میکرد و شب و روز زحمت ميکشيد؛ يعني شبها تا دیروقت بیدار بود و کار میکرد. صحبتهای حضرت امام را که ضبط کردند حاج احمد آقا تماماً پياده ميکرد. گاه یک صفحه را چند دفعه ميبرد و نشان امام ميداد تا يک زیروزبر کم و زياد نشود؛ وقتی از امام تایید میگرفت دوباره مشغول نوشتن ميشد.»
حاج عیسی درباره رابطه احمدآقا با پدر و مادر میگوید: «حاج احمد آقا بسیار مطيع امام بود و آني از او منفک نميشد. از آنسو امام بسیار به او علاقه داشتند و در یککلام، او جان امام بود. رفتار حاج احمد آقا با مادرشان خيلي صميمي و همراه با احترام بود که اگر یکوقت مادرشان یکچیزی ميخواست بلافاصله براي ايشان آماده ميکردند؛ خيلي مطيع بودند.»
احمد آقا توجه ویژهای هم به مستضعفین داشت. حاج عیسی میگوید: «مرحوم سید احمد خمینی بعضي مواقع بهصورت ناشناس بين مردم ميرفت و اوضاع آنان را جویا میشد. من خودم میدیدم که ایشان گاهی لباسش را عوض ميکرد و با ظاهری متفاوت از بیت خارج میشد. در این خصوص از برخی از اطرافیان شنیدم که هدف ایشان سرکشی به اوضاع مردم بهصورت ناشناس بوده است تا اینکه اخبار مردم را از زبان خودشان بشنود. حاج احمد آقا خيلي به مستضعفين آن اطراف کمک ميکردند. حتی خاطرم ميآيد که از مشهد، اصفهان و شهرهای دیگر آنجا ميآمدند و اظهار فقر ميکردند و حاج احمد آقا کمکشان ميکرد. حتی برای گروهی پسازآنکه تحقیق محلی میکردند ماهانه مستمر تعیین میکردند و برایشان میفرستادند. البته گاهی به پاسدارها هم کمک ميکردند. يادم نيست چه قدر میدادند ولي ميدانستم کمک ميکنند. مثلاً يکي از مواردي که من اطلاع دارم اين است که گاهی پاسدارها که وامهايي ميگرفتند اما نميتوانستند قسطهايش را بدهند، حاج احمد آقا ميداد.»