پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ اول تیرماه 1360، امام خمینی(ره) بر رای مجلس شورای اسلامی مبنی بر عزل ابوالحسن بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری صحه گذاشتند و در پاسخ به نامه حجت‌الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی – رئیس وقت مجلس – نوشتند:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
پس از رأی اکثریت قاطع نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه آقای ابوالحسن بنی‌صدر برای ریاست جمهوری اسلامی ایران کفایت سیاسی ندارد، ایشان را از ریاست جمهوری اسلامی ایران عزل نمودم.»
حجت الاسلام والمسلمین ناطق نوری در بخشی از خاطراتش با اشاره به جلسه بررسی طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس می‌گوید: «به‌دنبال درگیری‌های مختلف از طرف جریان بنی‌صدر با نیروهای خط امام و كوتاهی ایشان در امور جنگ كه منجر به عزل ایشان از ناحیه حضرت امام از فرماندهی كل قوا شد، مجلس طرح عدم كفایت سیاسی رئیس جمهوری را در دستور كار خود قرار داد و نامه‌ای خطاب به رئیس مجلس با 120 امضای نمایندگان، مبنی بر عدم كفایت سیاسی رئیس جمهور تنظیم شد.
مردم همه این ایام اطراف مجلس تظاهرات می‌كردند و خواهان بركناری بنی‌صدر بودند و فشار زیادی روی ما بود. تا اینكه روز 31 خرداد 1360، جلسه علنی مجلس تشكیل شد. دستور كار مجلس رسیدگی به استیضاح بنی‌صدر بود. مجلس یك‌پارچه بود، فقط عده‌ای از نهضت آزادی‌ها و چند تا از طرفداران بنی‌صدر از او جانبداری می‌كردند. مجلس خیلی شلوغ بود تا اینكه معین‌فر پشت تریبون رفت و به دفاع از بنی‌صدر پرداخت و البته خیلی تند و بد صحبت كرد. سپس نطقش را به منزله اعتراض پاره كرد و نشست. رادیو هم این مراسم را مستقیم پخش می‌كرد.
پس از رأی‌گیری نهایی، یك‌صد و هفتاد و هفت نفر موافق عزل بنی‌صدر، یك نفرمخالف و دوازده نفر هم ممتنع رأی دادند.»
منبع: خاطرات حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری؛ جلد اول
