انقلاب اسلامی ایران به عنوان جنبش اجتماعی ـ سیاسی معطوف به ارزش، از
معدود انقلابهای فراگیر در قرن بیستم محسوب میشود كه در آن ارزشها و
اعتقادات مردم، مهمترین عامل پیشبرنده انقلاب بوده است. با مروری بر روند
حركت انقلابی مردم ایران به رهبری مرجعیت دینی و هدایتگری حضرت امام )ره)
میتوان به یك جمعبندی نهایی از خواستهها و مطالب تاریخی ملت، دست یافت
كه در قالب اعلامیهها، شعارها و دیوارنوشتهها بروز یافته است. شعارهای
مردم انقلابی را در واقع میتوان شالوده و نماد این جنبش دانست. از اینرو،
به منظور شناخت و تحلیل هرچه دقیقتر و جامعتر انقلاب اسلامی، گردآوری و
تحلیل آنها اقدامی ضروری مینماید. شعارهای انقلاب اسلامی خود بر دو نوع
هستند: بخشی از آنها شعارهای شفاهی و برخی نیز شعارهای نوشتاری و
دیوارنوشتههایی بودند كه پیام پنهانی مردم را منعكس میكردند. شعارها
اگرچه پیامهای آنی و گذرا دربرداشتند، اما وجود عناصر پایداری در آنها،
خود باعث شور انقلابی در توده مردم میشد و جریان نهضت را به جلو پیش
میبرد. تبدیل شعار به «شور انقلابی» و در پی آن به «شعور انقلابی» فرایندی
بود كه در انقلاب اسلامی به خوبی ماهیت انقلاب اسلامی را مشخص میساخت و
همین شعارها بودند كه «فرهنگ انقلاب اسلامی» را برای نسل بعد از انقلاب،
نمایان ساختند. از اینروی مطالعه و بازخوانی این شعارها، بعد از هر دوره
زمانی میتواند افق آینده را مشخصتر نماید. مركز اسناد انقلاب اسلامی
براساس رسالت علمی و انقلابی خود تلاش میكند با انتشار مجدد كتاب «فرهنگ
شعارهای انقلاب اسلامی» فرصتی دوباره را برای پژوهشگران و خوانندگان، فراهم
آورد تا از طریق بازخوانی و تدقیق در مفاهیم شعارهای دوران انقلاب اسلامی،
ماهیت واقعی و اهداف انقلاب اسلامی را مورد مطالعه قرارداده، از این رهگذر
به نكات جدیدی از منظر روانشناختی، جامعهشناختی و تاریخ دست یابند و
ارزیابی صحیحی از جهتگیری افراد و شخصیتها و گروههای سیاسی و اجتماعی
داشته باشند.