حجت‌الاسلام فلسفی در بخشی از سخنرانی خود خطاب به سناتورهایی که در مجلس به امام توهین کردند می‌گوید: «...شرایطی پیش آمده که از مردن سنگین‌تر است و از وبا سنگین‌تر است، از طاعون سنگین‌تر است و آن عمل خام و حساب‌نشده‌ی مجلس سناست. یک سناتور مطالب غیرواقعی گفته و سناتور دیگر آن گفته‌های ناروا را تأیید کرده و نسبت به عالم بزرگوار مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله آقای خمینی دامت برکاته (غریو صلوات مردم) برخلاف ادب صحبت کرده است. این اظهارات دروغ، تهمت، اهانت و حق‌کشی است.»

آیت‌الله یزدی: «ارتباط مکتوب بنده با امام در ايامى که در اسلام‌آباد غرب تبعيد بودم، امکان‌پذيرتر بود؛ چرا که اکثر مسافران رسمى و مجاز که عازم سفر به عراق بودند، از اين شهر می‌گذشتند و معمولا به ما سرى می‌زدند و ما هم اگر اسباب مزاحمت مسافر، فراهم نمی‌شد، نامه‌اى را در اختيارش می‌گذاشتيم تا به دست امام برساند. حضرت امام هم به همين کيفيت با ملاحظه وضعيت مسافرى که عازم ايران بود، نامه‌هاى مورد نظرشان را منتقل می‌کردند».

«...صحبت‌هاى صیاد شیرازى در مقام فرمانده نیروى زمینى، شبهه‌ها را از بین برد و ما فهمیدیم که باید در هر شرایط وارد عمل بشویم. ساعت یک ظهر بود که اولین تیم آتش، آماده‌ پرواز بر روى نیروهاى دشمن شد. هدف ما از این پرواز هم انهدام دشمن و هم مشغول کردن او بود تا نیروهاى زمینى ما بتوانند مواضع و سنگرهاى مطمئنى ایجاد کنند و حتى در بعضى از مناطق درگیرى، تجدید سازمان کنند.»