يکی از اسناد ساواک‌ در رابطه‌ با فعاليت‌های آيت‌الله مصباح‌ چنين‌ اشاره‌ می‌کند: «اخيراً شخصی به‌ نام‌ مصباح‌ که‌ قبلاً مدير مدرسه‌ حقانی بوده‌ تعداد شش‌ برگ‌ اعلاميه‌ به‌ امضای روحانيون‌ مبارز ايران‌ جهت‌ يکی از دوستانش‌ به‌ تهران‌ ارسال‌ داشته‌ است‌ و خواسته‌ که‌ اعلاميه‌های مذکور در تهران‌ تکثير و توزيع‌ گردد. جهت‌ اطلاع‌ و شناسايی مصباح‌ و روشن‌ نمودن‌ نحوه‌ی فعاليت‌ و تمايلات‌ سياسی وی و اعلام‌ نتيجه‌. ضمناً هرگونه‌ اقدام‌ مستقيم‌ موجب‌ سوخته‌ شدن‌ شنبه‌ خواهد شد».

در پاریس هنگامی که این پیغام‌ها را به محضر مبارک استاد [امام] رساندم امام دو دست مبارکشان را بالا بردند و گفتند: «اسلحه ابداً، پیغام من را به آن‌ها برگردان و برسان و بگو اصلاً نه بخرید[اسلحه]، نه جمع کنید و نه نگه دارید، ما از سال 41 که این حرکت را شروع کرده‌ایم تا الان که دیگر وقت بازگشت ماست و حکومت می‌رود و نمی‌تواند بماند همه‌اش با بیان بوده، همه‌اش با مصاحبه بوده، همه‌اش با گفتار بوده، آنچه را هم که متعلق به من با خط و امضای خودم بوده، آنچه را هم که کمک مردم بزرگوار شهرستان‌ها دارند به عنایت خودشان بوده است همچنین طومارهایی که مردم نوشتند و اعلام داشتند و برای ما فرستادند، به خودشان بوده است، ان‌شالله ما موفق هستیم و احتیاجی به اسلحه و جنگ نداریم.

بشارتی می‎گوید: «امام خمینی یک بار سخنرانی بسیار خوبی کردند که پس از چند دقیقه از پایان آن، حاج احمد آقا آمدند و به من گفتند: «آیا کسی این سخنرانی را ضبط نکرد؟!» گفتم: «من اگر مسئولیت مراقبت بر عهده‌ام نبود آن سخنان را حفظ می‌کردم و برایتان می‌گفتم و ضبط می‌کردید». متأسفانه هیچ کس آن سخنرانی مهم را ضبط نکرده بود تا اکنون ما متن آن را مثلاً در صحیفه‌ نور داشته باشیم. این بدان جهت بود که آن موقع کسی به این فکر بود که دنبال جمع آوری مطالب و تکمیل آرشیو اسناد انقلاب باشد.