مرکز اسناد انقلاب اسلامی

در ايام ملى شدن نفت، رييس آموزش و پرورش آبادان دستور انتقال و تبعيد هفت نفر از توده‌اى‌ها را داده بود، اما آن‌ها با پررويى و وقاحت به اين دستور ترتيب اثر نمى‌دادند. من در منبر به اين جريان اشاره كردم و خواستار اجراى دستور رييس آموزش و پرورش شدم. در همين هنگام يكى از فداييان اسلام يادداشتى به من داد كه در آن نوشته شده بود: اين هفت نفر كه دستور انتقال‌شان داده شده بايد بروند، در غير اين صورت جسد آن‌ها در كنار رودخانه‌ بهمن‌شير خواهد افتاد و قاتل نيز بر سر جنازه‌ آن‌ها خواهد ايستاد. در پى خوانده شدن اين نوشته در منبر شور و هيجان عجيبى در شهر ايجاد شد.

اوایل جنگ فلسطین بود با صهیونیست‌ها آمدند ایران و در همین ایران تصمیم گرفتند تعداد زیادی از جوانان مسلمان ایرانی را تشکیل بدهند برای جنگ با صهیونیست‌های اسرائیل 5 هزار نفر آماده کردند آن زمان این‌ها حاضر شدند بروند ولی متاسفانه دولت که فقط با صهیونیست‌ها و امریکا بستگی داشت مخالفت کرد حتی یکی را اجازه نداد با آن‌ها حرکت کنند و مانع این کار شد.

هاشم امانی می‌گوید: طی یکی دو شب بر سر اینکه چه کسی این کار را انجام دهد بحث شد. شخصی به نام "شاطر رجب" برای این کار اعلام آمادگی کرد ولی سن او بالا بود و آن چالاکی و زرنگی خلیل طهماسبی را نداشت. خلیل خیلی ورزیده بود و سنش هم نسبت به شاطر رجب کم بود. همچنین آمادگی روحی خلیل هم بیشتر بود. بنابراین تصمیم گرفته شد تا وی این کار را انجام دهد.