مرکز اسناد انقلاب اسلامی

آیت‌الله مهدوی کنی از صلابت و ایستادگی امام پس از فاجعه 7 تیر 1360 می گوید...

به یاد ندارم صدای انفجار چگونه بود، مثل این­که یک سوت کشیده شد به گونه‌­ای خمپاره می‌آید، صدای آژیری در گوش من ماند و بعد هم زیر آوار خاک و بتن ماندیم. بی­هوش شدم و بعد وقتی که به هوش آمدم، چند دقیقه حیران بودم و اما به زودی متوجه موضوع انفجار و زیر آوار ماندن شدم.

من محمد حسینى‌بهشتى که گاه به اشتباه محمدحسین بهشتى مى‌نویسند، نام اولم محمد و نام خانوادگى‌ام ترکیبى است از حسینى بهشتى. در دوم آبان 1307 در شهر اصفهان در محله لومبان متولد شدم. تحصیلاتم را در یک مکتب‌خانه در سن چهار سالگى آغاز کردم. خیلى سریع خواندن و نوشتن و خواندن قرآن را یاد گرفتم و در جمع خانواده به‌عنوان یک نوجوان تیزهوش شناخته شدم. در سال 1325 به قم آمدم. حدود شش‌ماه در قم، بقیه‌ى سطح، مکاسب و کفایه را تکمیل کردم واز اول 1326 درس خارج را شروع کردم. در سال 1329 و 1330 که تهران بودم، مقارن بود با اوج مبارزات سیاسى ـ اجتماعى نهضت ملى نفت به رهبرى مرحوم آیت‌الله کاشانى و مرحوم دکتر مصدق و به‌صورت یک جوان معمم مشتاق، در تظاهرات و اجتماعات و متینگ‌ها شرکت مى‌کردم...