مرکز اسناد انقلاب اسلامی

درباره ارتباط ارتش و قدرت سیاسی و جایگاه آن در دوره پهلوی اول و دوم مقالات مختلفی به رشته تحریر درآمده‌اند. اما کمتر توجهی به عکس‌ها به عنوان سند صورت گرفته است. در این تصاویر چند نکته قابل توجه وجود دارد. یک مورد از این نکات را می توان با اشاره به لباس نظامیان عنوان کرد. بیشتر نظامیان داخل تصاویر نیروهای سرباز در ارتش هستند و نه فرماندهان رده بالا، سربازانی که از دل این مردم وارد نیروی ارتش شده بودند و پیوند و نزدیکی بیشتر با بدنه جامعه انقلابی داشتند.  نکته دوم در این عکس‌ها، زاویه‌ها و نگاه عکاسان است که به طور مشخصی در تلاش هستند تا همراه شدن نیروهای ارتش را با مردم نشان دهند و به این طریق یا درصدد تشکر از آن‌ها یا در پی تعریف از آن‌ها به عنوان نوعی قهرمان بودند.

فقط تشنگى نبود، راه هم خيلى سخت بود. راستش اصلا راهى نبود. يك نفر به سختى عبور مى‌كرد. باران راه را شسته بود. بلدچى‌هاى كُرد از حضور من تعجب مى‌كردند و مى‌گفتند زن‌هاى ما هم از اين راه نمى‌آيند. آن روز در دلم، دوربينم را با اسلحه‌ها و خشاب‌هايشان مقايسه مي‌كردم. استقامتشان برايم عجيب بود.