همزمانی مسئولیت در وزارت کشور به عنوان معاون وزیر و جریان آقای منتظری باعث آن می شود که روایت محمد عطریانفر شنیدنی و جذابتر شود. چرا که وی به عنوان معاون سیاسی و همچنین از افراد نزدیک به عبدالله نوری که در آن مقطع درگیر پرونده آیتالله منتظری بوده، روایت قابل تاملی بیان میکند.
متأسفانه افراد مخالف نظام یا ولایتفقیه مطالبی را اظهار میکردند و آقای منتظری همهی شنیدههای خود را باور میکرد و براساس همین شنیدهها و باورها موضعگیری میکرد و نمیدانست که اینها منافق هستند. ولی حرف ما و افرادی که علاقهمند به امام(ره) و دلسوز به انقلاب بودند را قبول نمیکرد.
بحران قائممقامی رهبری و عزل آیتالله منتظری توسط امام خمینی در 6 فروردین 1368 که او را «حاصل عمر خود» میدانست نتایج مهم و حیاتی را برای نظام جمهوری اسلامی و تداوم آرمانهای انقلاب اسلامی به همراه داشت. اگر چه این نتایج از ابعاد مختلفی قابل بحث و بررسی است اما این نوشتار از آنجا که ناظر بر شخصیت، عملکرد و رفتار سیاسی آیتالله منتظری است نشان میدهد که «اثبات اهمیت حفظ نظام در سیره امام خمینی» ، «جلوگیری از نفوذ گروهکهای معاند در رأس نظام» ، «حفظ وحدت و پیشگیری از شکاف نخبگانی» و «انسداد راههای سوءاستفاده دشمنان» از مهمترین نتایج تصمیم تاریخی امام در عزل آیتالله منتظری است.