واپسین روزهای حیات حكومت رژیم پهلوی، یكی از مهمترین و حساسترین
مقاطع تاریخی انقلاب اسلامی به شمار میرود. در این میان شاپور بختیار، یكی
از چهرههای جبهه ملی ایران، با مشاهده این شرایط و ناتوانی رژیم در كنترل
اوضاع، دچار سراب شد و نخستوزیری رژیم شاه را پذیرفت. ملت غیور ایران به
رهبری آگاهانه امام خمینی با بختیار و كابینهاش همانند دولتهای قبلی
رفتار كردند. با ورود امام خمنیی به ایران، اساسیترین چالش میان جبهه
انقلاب و دولت بختیار و طرفداران او پدید آمد. امام با نادیده انگاشتن دولت
نامشروع بختیار، ضرباتی اساسی را بر پیكر رژیم وارد آورد و دولت بختیار
چون برف در مقابل آفتاب پر قدرت انقلاب ذوب شد.