قیام خیابانی بر پایه یک نهضت فکری و اعتقادی که همانا اعتلای کشور ایران بر اساس اصول دموکراسی باشد، پیریزی شده بود و تفاوتهای اساسی بین این قیام و قیامهای مسلحانه مانند جنبش جنگل مشهود بود. خیابانی به اصول جامعهشناسی احاطه کامل داشت و فردی دانشمند بود و راه رسیدن به پیروزی را در بسط آگاهیها و انقلاب فکری میدانست.
