مرکز اسناد انقلاب اسلامی

از سال 1339/1921 كه سال انحلال پليس جنوب بود نيز اسنادى در دست است كه حكايت از ادامه روند بيگانه‌ستيزى و مبارزه با نيروهاى انگليسى توسط مردم جنوب دارد. به عنوان نمونه مى‌توان به نامه بريجمن، كاردار سفارت بريتانيا در تهران، به رييس‌الوزرا قوام‌السلطنه در تاريخ اول نوامبر 1921 اشاره نمود كه طى آن به گزارش حمله 70 نفر از مبارزين جنوب به اردوگاه پليس جنوب در كازرون پرداخته است. اين مشكلات به حدى بود كه حكومت هند و مارلينگ در رمضان سال 1336 / ژوئن 1918 به طور جداگانه نظر خود را مبنى بر انحلال پليس جنوب به دولت بريتانيا اعلام كردند.

رابطه تاریخی مردم ایران و عراق، طی قرن‌های متمادی به پیوندی ناگسستنی تبدیل شده است. در این میان جنگ تحمیلی رژیم بعثی صدام علیه مردم ایران فصل جدید و البته پیچیده‌ای از روابط میان دو طرف را رقم زد. در این سو، امام خمینی در کسوت یک رهبر دینی مناسبات ویژه‌ای را در قبال مردم عراق پایه‌ریزی کرد که نه تنها در دوران دفاع مقدس طرح و بسط یافت بلکه ثمرات آن در آینده روابط دو کشور بروز و ظهور بیشتری پیدا کرد. شواهد نشان می‌دهد امام خمینی در راستای اهداف اسلامی و انجام وظیفه شرعی و انسانی خود با شناخت کامل و جامع از شرایط حاکم بر آحاد مردم عراق درصدد آگاهی‌بخشی به آن‌ها برآمده و تدابیر و فرامین مختلفی را برای به کارگیری همه ظرفیت‌های موجود در ایران و عراق برای پیوستن به جبهه اسلام اتخاذ می‌کند.

در اندیشه رهبر انقلاب اسلامی «در این دوران طولانی دویست ساله‌ منتهی به انقلاب، ما یک دوران سختِ تاریکِ ذلت را گذراندیم»، چراکه در این دورن، روشنفکران، سیاستمداران و حکام «ژنِ ناتوانی، ژنِ نمی‌توانیم، ژنِ وابستگی به دیگران را در ما تزریق کردند» و نتیجه آن شد که «ملّت ایران نسبت به خود یک نگاه حقارت‌پندارانه داشت». اما پیروزی انقلاب اسلامی صحنه را دگرگون کرد به طوری که از این زمان به بعد، وابستگی به بیگانگان قطع شد و روح امید، خود باوری و مهم‌تر از همه شعار «ما می‌توانیم» در کشور زنده شد.