مرکز اسناد انقلاب اسلامی

جان سیمسون با نظاره‌ به خیابان های اصفهان گفت: «اگر الآن می‏‌توانستم با لندن تماس بگیرم، به همکارانم می‏‌گفتم جمهوری اسلامی در اصفهان پیش از تهران برقرار شده است». گفتم: «من می‏‌توانم این ارتباط را برقرار کنم». جان سیمسون را به هتل شاه‏ عباس بردم و از طریق کارمندان انقلابی مخابرات از جمله خشوعی ارتباط با لندن را برقرار کردم. سیمسون هم به همکارانش گفت: «الآن حکومت جمهوری اسلامی در اصفهان برقرار شده است و تمامی امور در دست انقلابیون است».

آیت الله نور مفیدی:بعد از اینکه حضرت امام به ایران آمد... ما فورا به گرگان برگشتیم. مبارزات همچنان در همه جا ادامه داشت. روزها بازار گرگان تعطیل بود و همه کسبه، مغازه‌هایشان را می‌بستند و در عوض شب‌ها تا صبح باز می‌کردند و چراغ‌ها روشن بود. هنوز جنگ و گریز در کوچه‌ها و محلات ادامه داشت. من هم در مسجد حاج آقا کوچک برنامه‌ها و سخنرانی‌های خود را ادامه می‌دادم. یکی از شب‌ها وقتی که سخنرانی من در مسجد حاج آقا کوچک تمام شد، پلیس به مسجد حمله کرد و عده‌ای از بچه‌های انقلابی را کتک زده و دستگیر کرد. آن ایام من پیاده و قدم زنان از مسجد به منزل - که در همان نزدیکی بود- می‌رفتم تا اینکه پس از این حمله مأموران به مسجد، یک روز یکی دو نفر از ایادی رژیم شاه به دنبال من آمدند. به محض آنکه از اولین پیچ وسط کوچه گذشتم به سمت من تیراندازی کردند، اما به من اصابت نکرد.

روز بیست ودوم بهمن در راه بازگشت از کارخانه تحت مدیریت کمونیست ها بودم که شنیدم رادیو گفت: صدای انقلاب اسلامی ایران، ماشین را نگه داشتم، از ماشین آمدم پایین، روی زمین خیابان افتادم زمین و سجده کردم. به قدری برای من عجیب بود این حادثه ! اگرچه بعد از آمدن امام، خب،، معلوم بود که حادثه اتفاق افتاده، اما اینکه از صدای ایران، از فرستنده رسمی کشور این صدا به گوش من برسد، این برای من یک چیز اصلاً باورنکردنی بود. و این حرف خنده‌آور را هم به شما بگویم که تا مدت‌ها، شاید تا چند هفته، دائماً این فکر و این شک برای من پیش می‌آمد که من نکند خواب باشم! و کاری می کردم که اگر خوابم، از خواب بیدار بشوم؛ دیدم نه خیر، از خواب بیدار نمی‌شوم و معلوم شد که نه خیر، بیداری است و واضح ترین و جدی ترین و اصیل‌ترین حوادث بیداری دوران عمر ما هم هست.

حجت الاسلام و المسلمین حسینیان گفت: احساس می‌كنم كه امسال صنعت سینما با فیلم‌هایی مانند بادیگاردِ ابراهیم حاتمی‌كیا و فیلم سیانور و همچنین پرداختن به شخصیتی چون زنده‌یاد حاج احمد توسلیان در فیلم ایستاده در غبار گرایش مثبتی به سوی واقعیت‌های تاریخی و حقیقت‌های اساطیری نشان داده است و این جای امیدواری در صنعت سینماست.