گاو» مهرجویی یک اتفاق بود، مولود جریانی به نام موج نوی سینمای ایران که در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی، ساختار سینمای ایران را دگرگون کرد. سینمای ایران تا آن زمان، به نوعی دچار «فیلم آبگوشتی» بود، روایتی نازل با ساختاری ضعیف. اما فیلمسازانی همچون داریوش مهرجویی ، تحت تاثیر محافل روشنفکری، فرهنگی، ادبی و هنری جامعه ایران و جهان، فیلم‌هایی تولید کردند که بر خلاف سینمای غالب آن روز دارای ارزش‌های زیباشناختی فراوان بود. این فیلم‌ها در تقابل با فیلم‌فارسی تولید شدند.