مرکز اسناد انقلاب اسلامی

برادرم می‌گفت: گرفتار شدن شما یک شب بود، ولی به اندازه‎‌ی چند ماه تبلیغات اثر داشت. مردم از روستاها به خیابان‌ها ریختند. خیلی شلوغ شده بود و من هم نمی‌توانستم راه بیایم، زیرا دنده‌هایم اذیتم می‌کردند...

اولین تصمیم آیت‌الله حاج شیخ هادى نیرى این بود كه یك راهپیمایى آرام و بى‌سروصدا برپا شود. این راهپیمایى را ظاهراً از مسجد آقاى حاج شیخ شروع كردیم و تقریباً به همانجا هم خاتمه پیدا كرد. هیچ‌كس حرفى نزد و فقط راه رفتیم. در این راهپیمایى مردم و حاج شیخ و دیگر علما حضور داشتند. آقاى حاج شیخ جلوى جمعیت مى‌رفت. كسى جرأت حرف‌زدن نداشت. حاج شیخ جوانب تظاهرات را حفظ و مراعات مى‌كرد. من به او گفتم و او قبول كرد که شعارهاى تندى بدهد، گفتم اشكالى ندارد و مهم نیست. دیگران هم با این گفته از ترسشان كاسته شد.