پیش از پیروزی انقلاب اسلامی کشورهای جهان، ایران را برای دستیابی به انرژی هستهای تشویق میکردند. نخستین قدم جدی در زمینه استفاده از فناوری هستهای در ایران در اواسط دهه سی و با حمایت ایالت متحده برداشته شد. همچنین در سال 1977، دولت بریتانیا با محمدرضا پهلوی وارد مذاکرات محرمانهای برای ساخت بیست نیروگاه هستهای شده بود؛ مشابه پروژههایی که از سوی فرانسه و آلمان به ایران پیشنهاد شده بود. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همین قدرتها نه تنها کمکهای خود را از ایران دریغ ورزیدند، بلکه چندین قطعنامه علیه جمهوری اسلامی در شورای امنیت تصویب کردند تا با فشار بر ملت ایران، کشور ما را از حق مسلم داشتن انرژی صلحآمیز هستهای محروم سازند.