پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ آیت‌الله مهدوی کنی از مبارزان نهضت اسلامی است که سابقه مبارزاتی وی با رژیم پهلوی به اواخر دهه 20 می‌رسد؛ اما اوج فعالیت‌های مبارزاتی او به دهه 40 و 50 برمی‌گردد، زمانی که وی با استفاده از رسانه‌ای چون "منبر" به تبیین ابعاد نهضت اسلامی می‌پرداخت. این‌گونه فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله مهدوی کنی حساسیت ساواک را نیز برانگیخته بود به طوری که نیروهای امنیتی فعالیت‌های او را به شدت کنترل می‌کردند.
در سندی که مربوط به سال 1347 است، ساواک دستور جلوگیری از فعالیت‌های آیت‌الله مهدوی کنی را که در آن زمان در مسجد جلیلی منبر می‌رفت صادر کرده است. در این سند آمده است: «نامبرده بالا در جلسات هفتگی بحث و انتقاد این مسجد ضمن استفاده از منبر مطالب خلاف مصالح و انتقادآمیز ابراد می‌نماید و از طرفی مسجد مزبور به صورت پایگاهی جهت اجتماع و فعالیت عناصر افراطی وابسته به جناح‌های مخالف درآمده است.
علیهذا با توجه به اینکه ادامه اظهارات یاد شده و همچنین فعالیت این عناصر در مسجد مزبور به مصلحت نمی‌باشد خواهشمند است دستور فرمایید از فعالیت‌های مضره مشارالیه و همچنین عناصر مزبور در مسجد مورد بحث به نحو مقتضی جلوگیری و از نتیجه اقدامات معموله این سازمان را نیز مطلع نمایند.»
