حضرت آقا تعیبر این طور دارند که میفرمایند مردمسالاری دینی این نیست که مثلا برای انتخابات مجلس و ریاستجمهوری بیایند رای بدهند و بروند بلکه مردمسالاری دینی یعنی سالار همه امور جامعه مردم باشند. متن قانون اساسی از این حرف پشتیبانی میکند. سالار همه امور نه اینکه ما نماینده گذاشتهایم دولت گذاشتهایم به نمایندگی و ما رفتیم و اینها کار خودشان را بکنند یا حداکثر از آنها مطالبه کنیم. بلکه باید شوراهایی به شکل ساختارمند دائما کنار دست اینها باشند و این اراده عمومی را تنظیمگری کنند.
قنبریان در بیان خوانش خود از رابطه عدالت و آزادی دو عرصه ثبوتی و اثباتی را از یکدیگر تفکیک کرد. در فضای ثبوتی و تکوینی که خارج از اراده انسانی است همواره عدالت بر آزادی مقدم است درحالی که در فضای اثباتی این آزادی است که مقدم بر عدالت است به بیان دیگر بدون آزادی اساساً مساله عدالت تحقق نمییابد.