رابرت هایزر: «در صفحهی اول کیهان عکسی از رمزی کلارک چاپ شده و به نقل از وی گفته شدهبود: «[امام] خمینی از حمایت 99 درصد مردم برخوردار است». وی ادعا کرده بود که در مدت دیدار هشت روزهاش از ایران، «هرکسی میتوانست ببیند» که 99 درصد مردم پشتیبان آیتالله بودند».
آیتالله سید ابراهیم خسروشاهی از شاگردان قدیمی امام خمینی و از اساتید پیشکسوت حوزه علمیه تهران در روز شنبه 2 بهمن 1395 در سن 92 سالگی به دلیل کهولت سن دار فانی را وداع گفت.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی که در راهاندازی نمایشگاه مجازی پیشگام بود و در اردیبهشت سال جاری و نیز هفته کتاب، از طریق نمایشگاه مجازی کتاب میزبان مخاطبان بود، هماینک با بیش از 400 عنوان کتاب در قالبهای مختلف اسنادی، پژوهشی، تاریخشفاهی، تحلیلی و ... پذیرای اهالی کتاب است.
همزمان با پیروزی انقلاب در 22 بهمن 57 ، بالاخره منصوبان امام موفق به ورود به سفارت ایران در واشنگتن و به دست گرفتن امور شدند. احمد عزیزی آن لحظات را اینگونه روایت میکند: «در آستانه ورودی بلند سفارت، در برابر انبوه دوربینهای خبرنگاران رسانهها شوری به یاد ماندنی جاری بود. پلیس امریکا تنها نظارهگری خاموش بود. قابهای تصاویر شاه در برابر دوربینها و میکروفنها و در میان غریو شادی ایرانیان درهم شکسته میشد و بر پلههای سنگی ورودی میریخت...».
بررسی تاریخی کشورهایی مانند امریکا، فرانسه و انگلیس نشان میدهد سردمداران این دولتها در طول تاریخ با اخلال در حوزه سلامت هموراه باعث کشتار میلیونها نفر از مردم شدهاند. به عنوان نمونه امریکا بهمنظور اجرای طرحهای بیوتروریستی در قالب روشهای درمانی روی مردم جهان آزمایشهای متعددی انجام داد که نتیجهای به جز کشتار مردم در پی نداشت. صدور محموله ارسالی فاکتورهای انعقادی به ویروس ایدز توسط فرانسه به کشورهای جهان از جنایات فرانسه در حوزه سلامت به شمار میآید که متعاقب این اقدام اولین بیمار مبتلا به ویروس ایدز در ایران شناسایی شد. انگلیس از دیگر کشورهایی است که در طول تاریخ، جنایات متعددی علیه سلامت ملتها به خصوص مردم ایران مرتکب شده است. یکی از آن جنایات کشتار تقریبا 40% از جمعیت ایران بر اثر قحطی بیسابقه درطول سالهای 1917 تا1919 میلادی بوده است.
پارسونز نیز این روز را چنین توصیف میکند: «... مردمی که در خیابانها حرکت میکردند همه در شور و هیجان بودند و هنگام عبور، از برابر ما دست تکان میدادند و بعضیها روزنامههایی را که عنوان درشت «شاه رفت» بر روی آن نقش بسته بود به ما میدادند... تظاهراتکنندگان روی اتومبیل زرهپوش نظامی رفته و شعار میدادند و لولههای تفنگ سربازان با شاخههای گل مسدود شده بود. من چنین صحنهای را هرگز به چشم خود ندیده بودم».
استقبال بینظیر مردم از آیتالله خامنهای رئیسجمهور وقت جمهوری اسلامی ایران در دیماه 1364 به پاکستان، باعث حیرت خبرگزاریها و رسانههای بینالمللی شد. به اذعان رسانهها در این روز بر اثر کثرت حضور مردم اتومبیل حامل آیتالله خامنهای چندین بار توسط استقبال کنندگان متوقف شد. به گزارش خبرگزاری فرانسه «هزاران استقبال کننده که تعداد زیادی از آنها صدها کیلومتر را با اتوبوس و اتومبیلهای مزین به تصاویر [امام] خمینی پیموده بودند، کاملا کنترل مراسم را از دست نیروهای انتظامی خارج ساخته بودند.»
آقای ضیاءالحق ادامه گفت: «که آیتالله خامنهای به پاکستان مسافرت کرد و به لاهور رفت. از فرودگاه تا لاهور حدود سی کیلومتر مسافت است. مردم علاقهمند تمام شب را در دو طرف خیابان و اطراف فرودگاه در این مسیر خوابیدند تا اینکه بتوانند فردا صبح آقای خامنهای را ببینند...».
قیام 19 دی 1356 در قم سرآغاز اعتراضهایی بود که در بهمن سال ۱۳۵۷ به سرنگونی رژیم پهلوی در ایران انجامید، اما اینکه چرا این قیام شکل گرفت و چگونه به سرنگونی رژیم منجر شد پرسشی است که دکتر موسی حقانی، محقق تاریخ و رئیس پژوهشکده تاریخ معاصر، در سخنرانی پیش رو به آن پاسخ داده است. ایشان نقطه شروع این قیام را به تحولات آبان 1356 بازگردانده و سلسله حوادثی را که در این هشتاد روز رخ داد از عوامل تسریعبخش سرنگونی رژیم پهلوی ذکر کرده است.
«دستگاه دیپلماسی کشور در مواجهه با ترور دانشمندان هستهای باید چه رویکردی اتخاذ کند؟» امروز در سالگرد شهادت شهید مسعود علیمحمدی، صاحبنظران در گفتگو با پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی به این پرسش پاسخ دادند.
با انتشار مقاله توهینآمیز روزنامه اطلاعات نسبت به امام خمینی در 17 دیماه 1356، مردم قم در قیامی سراسری علیه رژیم پهلوی دست به راهپیمایی زدند. سفارت امریکا این قیام را «پرقدرتترین جنبش [مذهبوین] در مقابل دولت از سال 1963م/1342ش.» تا آن روز خواند و درباره عواقب و پیامدهای آن هشدار داد. متعاقب این قیام رژیم سعی کرد برای بیاهمیت جلوه دادن آن کارکنان را مجبور به راهاندازی تظاهرات به نفع خود کند که بنابر اسناد سفارت امریکا این اقدام نتوانست «طبقه متوسط ایرانی را با این شعار که: تظاهرات مذهبی قم تلاش نومیدانه مرتجعین بوده است، به طرف خود جلب کرده و آنها را به نفع خود بسیج نماید.»
شاه در نیمه آبان 51 (کمی بیش از دو سال قبل از بنیانگذاری حزب رستاخیز) طی یک سخنرانی تأکید کرده بود: «از لحاظ سیاسی، مملکت یک حزبی نیست؛ یعنی دیکتاتوری یک حزبی نیست و نخواهد بود.» با این حال او در اواخر زمستان 53 نظرات خود را تغییر داد و اقدام به تأسیس و حمایت از نظام تک حزبی نمود.
بعد از استقرار امام در پاریس اولین پیام ایشان خطاب به محصلین مدارس و حوزههای دینی، دانشجویان و اساتید دانشگاهها و دانشسراها، صادر شد و موج مبارزات علیه استکبار و استبداد را خروشان ساخت. در بخشی از متن این پیام آمده بود: «هان ای عزیزان من! در محیط مدارس و دانشگاهها و دانشسراها آگاهانه و متعهد به پا خیزید و به هم بپیوندید و برای نجات اسلام و کشور کوشش کنید.» این پیام انگیزه دانشآموزان و دانشجویان را در مبارزه علیه رژیم بالا برد و از نیمه اول آبان این اقشار بر تکاپوی خویش افزودند، خصوصاً دانشگاه تهران مأوای دانشآموزان و دانشجویان و مرکز تظاهرات مشترک آنان قرار گرفت...».
آیتالله هاشمی در سالهای دههی 1360 كه تقابل با «نهضت آزادی» شدت داشت، از سیاست مدارای با آنها سخن میگفت. استدلال هاشمی این بود كه «نهضت آزادی سازمانی است كه در دوران مبارزه خدمت كرده و اكثر مسئولان آن به زندان افتادهاند. آنها در دانشگاهها و محیطهای روشنفكری كار كردهاند و نقش مؤثری هم داشتهاند. نباید خدمتهای این گروه را در دورهای كه تلاش میكردند بین مردم و قشر روشنفكر تفاهم برقرار كنند نادیده گرفت. قشر روشنفكری كه از اسلام بریده بود.» با وجود این، هاشمی با مشاركت اعضای این گروه در امور حكومتی و كشورداری موافق نبود و اعتقاد داشت «اینها به خاطر تربیتی كه در گذشته داشتهاند و فكرشان در معیارهای خاصی نسبت به وضع حاكم رشد كرده، نمیتوانند امروزه متناسب با نیازهای انقلاب قدم بردارند.»
یکی از اقشار آسیبپذیر در رژیم پهلوی زنان بودند، به طوری که از اسناد و منابع تاریخی برمیآید، این قشر همواره قربانیان سیاستهای رژیم پهلوی بودند؛ به عنوان نمونه صاحبنظران معتقدند ارمغان کشف حجاب رضاخانی برای زنان ایرانی چیزی جز اسارت و زندان و مرگ نداشت. همچنین استفاده تبلیغاتی زنان در سینما، تلویزیون، مجلات و ... از دیگر اقداماتی بود که به شدت هویت زنان را خدشهدار کرد. استفاده رژیم از زنان برای پیشبرد اهداف سیاسی از دیگر اقدامات رژیم برای تقابل با هویت زنان به شمار میرود. علاوه بر این تعداد زیاد بیسوادان در میان این اقشر نسبت به جمعیت از دیگر مواردی است که این قشر را در رژیم پهلوی به شدت آسیبپذیر کرده بود.